Sufilerin Sırları I Sultan Veled

* Babam Mevlâna hazretleri, diğer kardeşlerim, diğer müridler ve başka insanlar karşısında beni “Ahlâken ve bedenen bana en çok benzeyen sensin!” tacıyla taçlandırmıştı. Ve ben âciz, onun emrine elimden geldiğince itaat etmeye çalıştım, çünkü “Allah hiç kimseye taşıyabileceğinden daha fazlasını yüklemez” ve bir Arap atasözüne göre, “Babasına en çok benzeyen, ona kendi gönlüyle benzeyendir.” * Sen insanın özünü gözlerinle görmemene ve onu eylemleri ve sözleriyle tanımana rağmen, onda bir kişiliğin (bir cevherin) olduğunu anlıyor ve onun hâl ve hareketlerinin ondan kaynaklandığını söylüyorsun da, niçin Allah’ın öyle bir cevher (zât) olduğunu, gördüğün ve göreceğin bütün şeylerin O’nun tarafından yaratıldığını söylemiyorsun? Haydi, sen Yüce Allah’ı her an ve her zaman bütün şeylerden çok daha açık seçik ve net olarak gör de, “O’nu görmüyorum!” deme! Eğer sen O’ndan başka bir şeyi görür ve bilirsen, bir bahçede olup da yaprakları görüp, ağaçları görmeyen kimseye benzersin! * Tozu gümüşe karışmış bir madene benziyorsun sen. O gümüş, madende gizli; topraksa, beden gibi âşikâr; gümüş de, ruh gibi gizli. * Ebediyet âleminde Allah’ı müşahede edebilmek için vazgeç sen kendinden! Kadehsiz ve şarapsız sarhoşluğa ermek için, kendi yanlışlarından ve kendi varlığından sıyrıl! * Aktar çekmecesine her şeyden koyar ve dükkânına her çekmecenin alacağı kadarını getirir. O çekmecelerde az şey bulunmasına rağmen, akıllı kişi elbette onların gerisinin ambarda olduğunu tahmin eder. Hakk’ın dükkânı da, insan vücududur. Bu dükkânda Rahman’ın sıfatları bulunmakta, öyleyse Allah’ın sendeki sıfatlarını gör!